2 Zondag, op naar Capedocia

Al om 6.30 opgestaan. Ontbijtbuffet, jammer dat ik niet van al die hartige hapjes bij het ontbijt hou.
Om 8 uur op weg. Eerst via snelweg richting Alanya, aan de kust. Langs de weg sinaasappel plantages, palmbomen, veel groen. Dicht bebouwd met vooral grote appartements- gebouwen. Maar veel gebouwen zijn nog open, nooit afgemaakt en hebben geen dak. In afwachting van betere tijden?
Toen het binnenland in. Naar het Taurusgebergte dat bijna heel Turkije beslaat en van west naar oost loopt. Al vrij snel op hoogte, tot uiteindelijk 1800 m. Langs de weg en in de bergen sneeuw. Zonnig en helder, in de bus aangenaam.
De groep bestaat uit ongeveer 25 mensen, ik ben de enige alleengaande. En samen met een echtpaar ook de oudste. De anderen zijn veel jonger. Zeer divers, 2 jonge meisjes van net in de 20, een Molukker met Nederlandse  vriendin, een Marokkaanse Nederlander met vrouw en moeder, een Turks-Nederlands meisje met haar ouders, een Indische jongen met zijn vriendin.
De gids komt uit Bulgarije maar spreekt goed Nederlands en woont in Turkije. Hij weet veel, praat veel en vertelt (soms te) veel. Maar wel interessant, zo heb je geen reisgids nodig.
De weg is nieuw, soms 2-baans, bijna geen verkeer. Maar in de bergen gaat het langzaam en we moeten vandaag 550 km maken!
Onderweg pauze voor thee of koffie enz., in een soort moderne karavanserai. Die waren hier vroeger ook, op 1 dag karavaanlopen van elkaar. We gaan er nog 1 bezoeken.
In Konya, een stad van 1,5 mln. inwoners, hebben we geluncht. 4 gangen lunch, zit inbegrepen bij het excursiepakket dat we extra konden betalen, en waar ook entreegelden en diners voor 1 week in zitten.
Daarna het Mevlanaklooster bezocht. Mevlana zette in de 13e eeuw zijn leerlingen en volgelingen aan tot hartstochtelijke zelfverloochening en grenzeloze ascese. Dat uitte zich in de dans van de Derwisjen, die elke vrijdag de rituele dans uitvoerden tot ze er bewusteloos bij neervielen. In 1925 is hun orde door Ataturk verboden.
Nu rijden we over de Anatolische hoogvlakte. Zomers heet en droog. Maar toch de graanschuur van Turkije. Ook veel industrialisatie. In de verte de besneeuwde top van de Hassan vulkaan, oprijzend uit de nevel.
In het hotel een buffet gehad.
En........ voor morgenochtend een ballontocht over Capedocia geboekt! Natuurlijk -voor mijn gevoel- heel duur. Maar.... once in a lifetime,!